پاسخ نانوشته
سه شنبه, ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، ۰۴:۴۴ ب.ظ
کاش در صبح سپید
روی مه میدیدم
گل لبخند تو را میچیدم
کاش در مستیِ شب
ذکر الله، یا رب
لحظه ای جز به سکوت سر میشد
که تو آن ناجی عشق
پاسخ ذکر و ثنایم بودی
خسته از غربت بی اندازه
خسته از چشم به راهی تازه
خسته از بی ثمری
در بطالت بشد این عمر، سپری
چشم من خیس به راه
دل من نغمه به آه
نطفه ی عشق چه کور
مقصد از دیده چه دور
پر غرور
سر مقصود به نور
و تو آن پاسخ ننوشته ی دل ...
تاریخ سروده: ۲۲ام خردادماه ۱۴۰۳
شماره ثبت وبلاگ: ۲۲۳۱۴۰۳
کلیه ی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به حسین جهانبخش میباشد و هرگونه سرقت ادبی، کپی برداری و انتشار بدون ذکر منبع پیگرد قانونی را بدنبال خواهد داشت.
